Saturday, May 5, 2007

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ

Η δημοσιογραφική αξιοπιστία είναι ένα πάγιο αίτημα όλων των ατόμων που ενημερώνονται για τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα τόσο στο εσωτερικό της χώρας μας όσο και στο εξωτερικό. Για να είναι καλός ένας δημοσιογράφος οφείλει να έχει εκτός από την περιέργεια – που θα τον ωθεί να ερευνήσει όλα τα θέματα σε βάθος- και μια μεγάλη ατζέντα ατόμων που θα τον πληροφορούν για τις νέες εξελίξεις στον τομέα που τον αφορούν ( πολιτική, αθλητικά κ.α.). Μια από τις σημαντικότερες αρχές της δημοσιογραφίας είναι να υπηρετεί την αλήθεια, η οποία θα μεταφερθεί στους πολίτες ούτως ώστε και αυτοί με την σειρά τους να σχηματίσουν μια άποψη για τα διάφορα θέματα. Συνεπώς, δεδομένου ότι υποχρέωση του δημοσιογράφου είναι να είναι αμερόληπτος και να προσεγγίζει τα γεγονότα με αντικειμενική ματιά, είναι αθέμιτο να αναπτύσσει φιλικές σχέσεις με άτομα που προέρχονται από τον χώρο της πολιτικής. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ένας δημοσιογράφος δεν δύναται να έχει κάποια φιλική σχέση με ένα πολιτικό που ενδεχομένως να τον ήξερε πριν πολιτευθεί ο δεύτερος. Ωστόσο, αυτή η φιλία δεν πρέπει να εμποδίσει ένα δημοσιογράφο από το να ασκήσει ενδεχομένως μια δριμεία κριτική που αφορά το πρόσωπο του πολιτικού. Δεν πρέπει ο δημοσιογράφος να εκτίθεται μαζί με τον πολιτικό σε δημόσιους χώρους διότι είναι σαφώς επιλήψιμο, υπό την έννοια πάντοτε ότι με αυτό τον τρόπο θα υπονομευθεί η αξιοπιστία, όσων εκφράζονται από τον ίδιο για τον κομματικό χώρο στον οποίο ανήκει ο πολιτικός. Κατά συνέπεια, θα ήταν πιο ορθό, οι συναντήσεις ενός δημοσιογράφου και ενός πολιτικού να περιορίζονται απλά και μόνο στη κάλυψη του πολιτικού ρεπορτάζ. Στις μικρές κοινωνίες, δηλαδή στα χωριά, όπου γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους, μια τέτοια ιδιαίτερη σχέση μπορεί εύκολα να γίνει αντιληπτή και να οδηγήσει στην μετάδοση ειδήσεων, οι οποίες έχουν διαστρεβλωθεί και κατ΄ επέκταση αποπροσανατολίζουν τον αποδέκτη. Κάποιοι ενδεχομένως να παρατηρούν, ότι μπορεί να υπάρξει μια υγιής και μόνο σχέση ανάμεσα στα δύο πρόσωπα, όμως αυτή η άποψη προσκρούει στη λογική ακόμα και ενός μικρού παιδιού. Αυτό γίνεται εύκολα κατανοητό με τον παρακάτω απλούστατο συλλογισμό: ας εικάσουμε λοιπόν ότι ένας γνωστός δημοσιογράφος συναντά σε ένα εστιατόριο- που είναι δημόσιος χώρος- ένα επίσης γνωστό πολιτικό. Την επόμενη μέρα, εάν ο δημοσιογράφος γράψει κάτι αρνητικό για τον πολιτικό- που είναι φίλος του-, εκείνος θα τον πάρει αμέσως τηλέφωνο και θα τον επιπλήξει άμεσα για τις απόψεις του με αποτέλεσμα ο δημοσιογράφος στο επόμενο δημοσίευμα του να μεταστρέψει το αρνητικό κλίμα προς το πρόσωπο του πολιτικού, γράφοντας κάτι θετικό. Συμπερασματικά, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτό που παρατηρείται συνήθως –σε μεγαλύτερο βαθμό στον έντυπο τύπο- είναι ότι όλοι οι δημοσιογράφοι έχουν πολιτική τοποθέτηση- κάτι που είναι απολύτως θεμιτό- και κατά συνέπεια εκφράζουν απόψεις, οι οποίες τοποθετούνται σε ένα ιδεολογικό πλαίσιο. Μολονότι αυτή η άποψη σχετίζεται μερικώς με τον παραπάνω προβληματισμό, παρ’ όλα αυτά μέλημα του δημοσιογράφου είναι πάντα η προσέγγιση της αξιοπιστίας που είναι ένα στοιχείο εξωτερικό της ιδεολογικής τοποθέτησης – άλλωστε το σχόλιο είναι απόρροια των πολιτικών τοποθετήσεων του κάθε δημοσιογράφου και αυτό που θα πρέπει να κάνει ο κάθε αποδέκτης είναι να ακούει όλες τις απόψεις με στόχο να δει το κάθε θέμα σφαιρικά και όχι μονομερώς.

3 comments:

Unknown said...

Καλορίζικο! Περιμένω και πιο αιχμηρά δημοσιογραφικά σχόλια.

Μαρία Κ. said...

"Ψήνονται" τα επόμενα φίλε georgie..

GC said...

φίλε μου καλησπέρα (ή καλημέρα). επειδή βλέπω ότι έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, λαμβάνω το θάρρος να σε ενημερώσω ότι από χθες το πολιτιστικό πόρταλ GoCulture.gr απέκτησε δικό του blog.
Θα σου ήμουν ευγνώμων αν μας έκανες μια επίσκεψη στο site ή στο blog και μας άφηνες ένα μήνυμα για να μας πεις τη γνώμη σου. Αν κάτι δεν σ'αρέσει σε μας θα θέλαμε να το ξέρουμε.
Αν πάλι σου αρέσουμε, ίσως να μας έβαζες κι όλας στα αγαπημένα σου για να μας βοηθήσεις να γίνουμε λίγο γνωστοί; :-)
Φιλικά,
από το GoCulture